Jednostka wojskowa

An abandoned military base in Poland. I visited it during our trip in 2010.
This abandoned spot is located in central Poland.

Budowa lotniska rozpoczęła się w 1936. Oficjalnie miało to być jedno z wielu w tej części Śląska lotnisk sportowych (Fliegerhorst Neudorf O/S.), ale planowanych przez Naczelne Dowództwo Wehrmachtu i umiejscawianych w miejscach ważnych strategicznie. Podobne powstały m.in. w Kamieniu Śląskim (Fliegehorst Groß Stein), Strzelcach Opolskich (Fliegehorst Gross Strehlitz) czy Ligocie Dolnej koło Góry św. Anny (Fliegehorst Nieder Ellguth). Dużym atutem była bliskość granicy z Polską (15-20 minut lotu), dzięki czemu mogło być wykorzystywane nie tylko do szkolenia pilotów i jako baza zaopatrzeniowa, ale również w akcjach zbrojnych.

Obszar pod przyszłe lotnisko zakupiono z rąk prywatnych oraz od Nadleśnictwa Tułowice (Oberförsterei Tillowitz). Miejsce z trzech stron było otoczone lasem, a kilka stojących tam budynków mieszkalnych wykupiono, mieszkańcom natomiast wybudowano domy w innej części wsi.

Podczas budowy do niezbędnych prac zatrudniano miejscowych chłopów. Pole startowe miało powierzchnię 800 na 750 metrów, powstało wiele drewnianych baraków, stawianych na granitowo-ceglanych podmurówkach (w jednym znajdowało się kasyno oficerskie, w innym szpital polowy i izba chorych). Do lotniska doprowadzono nitkę kolejową, która łączyła się z linię Opole – Nysa. Na obrzeżach powstały 23 bunkry-magazyny (Munitionslager) na amunicję oraz bomby lotnicze. Następnie wybudowano trzy hangary tunelowe stalowe i jeden drewniany, liczne pomieszczenia zaopatrzeniowe, zbiorniki na materiały płynne oraz duże zaplecze gospodarczo-kwaterunkowe. Z założenia lotnisko miało być samowystarczalne.

Uroczystego otwarcia dokonano w 1937. W 1939 do Fliegerhorst Neudorf O/S. przeniesiono tzw. “sportową Grupę Lotniczą” (Lutfsportgruppe) z lotniska Jeżów Sudecki (Grunau) ze słynną pilotką doświadczalną Hanną Reitsch w składzie. W trakcie kampanii wrześniowej z lotniska startowały samoloty i bombowce, a lotnisko odwiedził sam Adolf Hitler (10 września) oraz Hermann Göring (12 września)[1], który przyleciał samolotem Focke-Wulf Fw 200 “Condor” o nazwie własnej Grenzmark, będącym wówczas najnowocześniejszą niemiecką maszyną używaną przez sztab wodza Rzeszy.
Hangar stalowy nadal pozostaje pod administracją wojskową

W grudniu 1939 utworzono przy lotnisku szkolę lotniczą (Flugschule A/B 116 Neudorf O/s.). Funkcjonowała do czerwca 1941, a następnie przeniesiono ją, a w jej miejsce otworzono szkołę pilotów wojskowych FFS A/B 4 (Flugzeugführerschule). Zapotrzebowanie na pilotów wpływało na intensywność szkoleń i ich poziom – mieszkańcy okolicznych wsi nazywali pieszczotliwie adeptów Asphaltpiloten (asfaltowi piloci). Szkoła działała do końca 1944.

W styczniu 1945 lotnisko znalazło się w zasięgu ostrzału Armii Czerwonej. Ostatnimi hitlerowskimi jednostkami, które opuściły teren 19 marca były estońskie oddziały Waffen-SS. Czerwonoarmiści zajęli je praktycznie bez walki.

Obecnie teren byłego Fliegerhorst Neudorf O/S. nalezy do Aeroklubu Opolskiego, ale część pozostaje w rękach wojska. Wiele budynków istnieje do dzisiaj – drewniany hangar Luftwaffe służy cywilom, pozostałe wojsku. W pobliskim lesie znajdują się ruiny innych budynków; linia kolejowa do jednostki wojskowej jest jednak cały czas czynna.